Alles wat je moet weten over tandheelkundige beugels

Geplaatst op 15 juli 2020

Als je kromme tanden en/of een verkeerd uitgelijnde beet (een onderbeet of een overbeet) hebt, zijn er verschillende behandelingen die kunnen helpen om de tanden recht te zetten, waaronder beugels en beugels. Veel algemene tandartsen doen aan basis uitlijning en orthodontie, maar orthodontisten zijn gespecialiseerd in het corrigeren van onregelmatigheden van het gebit. De tandarts of orthodontist die je kiest stelt vragen over je gezondheid, voert een klinisch onderzoek uit, maakt een digitale scan van je gebit, maakt foto’s van je gezicht en gebit en bestelt röntgenfoto’s van de mond en het hoofd. Op basis van de analyse van de verzamelde informatie wordt een passend behandelplan gemaakt. In sommige gevallen is een uitneembare beugel alles wat nodig is. In andere zeldzame gevallen (vooral als er sprake is van een extreme over- of onderbeet) kan een operatie noodzakelijk zijn. In de meeste gevallen zal echter een beugel nodig zijn.

Welke soorten beugels zijn beschikbaar?

Als een beugel inderdaad de oplossing voor je is, zal de tandarts of orthodontist je een toestel voorschrijven dat specifiek voor je behoeften geschikt is. De beugel kan bestaan uit bandjes, draden en andere vaste of uitneembare corrigerende middelen. Geen enkele methode werkt voor iedereen.

Hoe werken beugels?

Een beugel werkt in zijn geheel door gedurende een bepaalde tijd continu druk uit te oefenen om de tanden langzaam in een bepaalde richting te bewegen. Als de tanden bewegen, verandert het bot van vorm als er druk wordt uitgeoefend.

Beugels bestaan uit de volgende onderdelen:

• Beugels zijn de kleine vierkantjes die direct aan de voorkant van elke tand worden gelijmd met een speciaal tandheelkundig bindmiddel of worden bevestigd aan orthodontische banden. Beugels werken als handvatten en houden de boogdraden vast die de tanden bewegen. Er zijn verschillende soorten beugels, waaronder roestvrijstalen en tandkleurige keramiek of kunststof, die vaak worden geselecteerd omdat ze minder voor de hand liggend zijn. Af en toe worden de beugels aan de achterkant van de tanden gecementeerd, om ze aan het zicht te onttrekken.
• Orthodontische banden zijn roestvrijstalen, transparante of tandkleurige materialen die met tandheelkundige bindmiddelen aan de tanden worden gecementeerd. Ze worden om elke tand gewikkeld om een anker voor de beugels te bieden. De heldere of tandkleurige banden zijn cosmetisch aantrekkelijker, maar zijn duurder dan roestvrij staal. Ze worden niet bij alle patiënten gebruikt. Sommige mensen hebben alleen beugels en geen banden.
• Afstandhouders zijn separatoren die tussen de tanden passen om een kleine ruimte te creëren voor het plaatsen van orthodontische banden.
• De boogdraden hechten zich aan de beugels en fungeren als sporen om de beweging van de tanden te begeleiden. Boogdraden kunnen van metaal zijn of helder of tandkleurig.
• Banden zijn kleine rubberen ringen of fijne draden die de boogdraad aan de beugels bevestigen. Ze kunnen helder, metaal of gekleurd zijn.
• Een buccale buis op de band van de laatste tand houdt het uiteinde van de boogdraad stevig op zijn plaats.
• Kleine elastische elastieken, ligaturen genoemd, houden de boogdraden vast aan de beugels.
• Veren kunnen op de boogdraden tussen de beugels worden geplaatst om de ruimten tussen de tanden te duwen, te trekken, te openen of te sluiten.
• Twee banden op de boventanden kunnen voorzien zijn van hoofdbuizen om de gezichtsboog van het hoofddeksel op zijn plaats te houden. (Een hoofddeksel is een ander hulpmiddel dat door orthodontisten wordt gebruikt om onregelmatigheden van de tanden te corrigeren; zie hieronder)
• Elastieken of elastieken worden bevestigd aan haken op beugels en worden op verschillende manieren tussen de boven- en ondertanden gedragen. Ze oefenen druk uit om de boventanden tegen de ondertanden te bewegen om een perfecte pasvorm van de afzonderlijke tanden te verkrijgen.